Co znajduje się w mojej kieszeni?

" Kiedy się obudził wiedział, że czas wstawać. "

Kolejni nowi półbogowie dotarli do obozu. Oczywiście jak zwykle, nie ma kto ich przywitać więc wszystko spadło na jej barki. Poprawiła okulary, przyglądając się zdumionym spojrzeniom. Gdy tylko dojrzała uchylające się usta, które chciały zadać te nieznośnie pytanie odpowiedziała, delikatnie podnosząc podbródek do góry.

- Tak. Jestem sfinksem. Dla was Pani Eupsychia. - przeleciała spojrzeniem po tych wszystkich zdziwionych spojrzeniach które mówiły „to gada!” lub też „zginiemy!”. Westchnęła głośno z dezaprobatą.

- Tak, tak, cztery nogi o świcie i tak dalej, człowiek. Jedna rodzi drugą, dzień i noc i tak dalej. Proszę za mną. Na pytania nadejdzie czas później. - powiedziała z tajemniczym uśmiechem po czym ruszyła na przód, nie czekając na nie ogarniętych pierwszoroczniaków.

Eupsychia w obozie.

Znana jako Emily Watson w świecie śmiertelników, pod kostiumem rekina finansowego.

Zawsze powtarza, iż ma się tyle lat na ile się czujemy. Także więc, ma skończone 22 lata. Przynajmniej fizycznie. Nie lubi o tym rozmawiać, chyba iż chcesz odpowiadać na jedną z wielu jej zagadek które nauczyły ją muzy.

Jest spokojna a przynajmniej stara się taka być, bo przecież ktoś musi stanowić przykład dla tej rozwrzeszczanej bandy półbogów. Naprawdę ma niezmierzone pokłady cierpliwości w teorii. Każdemu kto sprawdził to w praktyce, nie dała spokoju przez co najmniej miesiąc. Jest osobą wymagającą, ale robi to dla dobra swych podopiecznych. Wie jak świat potrafi być dla nich niebezpieczny: potwory z mitów i legend tylko czekają aby pożreć młodego, niczego nie świadomego i głupiutkiego półboga. Mimo czasami swojej surowości, uwielbia matkować swoim podopiecznym. W końcu jest za nich odpowiedzialna i jeśli zaszła by potrzeba oddałaby za nich życie. Starsi obozowicze, mają w zwyczaju wołać na nią „sowa”. Jest mądra, opiekuńcza i nawet podobna gdzieniegdzie do tego zwierzęcia. Sama zaczęła nawet nazywać siebie tym przydomkiem.

" Najprostszą drogą ucieczki będzie wyjście przez drzwi."

Jeśli zachodzi potrzeba potrafi porozmawiać na wszelkie tematy. Najczęściej rozmawia ze świeżakami, którzy sami do niej przychodzą zwierzyć się z nowej dla nich sytuacji. Jeden z jej dawnych przyjaciół stwierdził, iż to przez to że roztacza wokół siebie matczyną aurę. Albo przez to, iż świeżaki nie zdają sobie sprawy z jej charakteru. Albo jedno i drugie. Oczywiście jej skromne progi witają również i starszych obozowiczów, ale zazwyczaj daje im porządnego kopa zamiast przytulić i pogłaskać iż wszystko będzie dobrze. Służy dobrą radą jak i wypożycza książki, gdyż jej cały zbiór można zaliczyć jako dosyć sporych rozmiarów biblioteczkę. Każda księga która się tam znajduje, została przez nią przeczytana co najmniej raz.

W obozie jest już od dłuższego czasu. Bardzo dłuższego czasu. Można rzec iż wychowała już całe pokolenie półbogów. Co prawda na początku miała tutaj być od tak, z nudów i wszech ogarniającego wszystko chaosu w jej życiu, lecz spodobało się jej tutaj i została. Uczy swych podopiecznych przede wszystkim logicznie myśleć. Drugą sprawą jest to, iż przeważnie wykłada im historię i mitologię, posiłkując się księgami. 

Tyle wie o niej prawie każdy. Są to podstawowe wiadomości o których każdy z obozowiczów dowiaduje się prędzej czy później. Istnieje tylko wąskie grono półbogów którzy dali radę zaskarbić sobie jej przyjaźń. Głównie byli to jej byli wychowankowie. Oczywiście wśród przyjaciół nie znajdują się tylko dzieciaki. Ale jej przyjaciół można policzyć na palcach obu rąk. Jak to sfinks ma w zwyczaju nie być zbyt ufną i woli raczej trzymać wszystkich na bezpieczny dystans.  

" Z tego wynika, że w pokoju jest jeden rycerz. "

Powiązania

Ciekawostki, plotki i tym podobne

Witam cieplutko, miło i sympatycznie. 

Tak, cytaty to odpowiedzi na pytania. 

Już nie mogę się doczekać owocnej współpracy~

Ona nie gryzie. Tylko zadaje zagadki.

Ach, no i stara regułka: zastrzegam sobie prawo do zmiany i update karty.